Regulatorgenen coderen voor transcriptiefactoren, die de expressie van genen kunnen reguleren.
De genen die door transcriptiefactoren beinvloed worden, kunnen betrokken zijn bij haar- of oogkleur – maar het kunnen ook zelf weer regulatorgenen zijn. De producten van sommige regulatorgenen zullen de expressie van weer andere regulatorgenen reguleren, waarvan de producten weer een volgend regulatorgen beinvloeden… Op die manier kan in cellen een zeer grote en ingewikkelde waterval van regulatie ontstaan.
Hox-genen zijn een belangrijk voorbeeld van regulatorgenen die helemaal bovenaan zo’n waterval staan, en via meerdere stappen de expressie van heel veel genen reguleren.
Afbeelding
Het regulatorgen codeert voor een repressor. Er is geen inducer aanwezig dus de repressor bindt aan operator. Hierdoor kan RNA-polymerase niet aan de promotor binden en worden de structuurgenen niet afgelezen. Het operon staat uit.
Het regulatorgen codeert voor een repressor. Er is een inducer aanwezig, dus de repressor is geinactiveerd. RNA-polymerase kan aan de promotor binden en de structuurgenen worden afgelezen. Het operon staat aan.
Opmerkingen