Apoptose is het proces waarin een cel zichzelf doodt. Apoptose wordt ook wel ‘geprogrammeerde celdood’ genoemd. Cellen zetten dit gecontroleerde zelfmoord-programma in werking na groeiarrest, als ze beschadigd of te oud zijn. Apoptose speelt ook een belangrijke rol tijdens de embryonale ontwikkeling, bijvoorbeeld bij het scheiden van de vingers van een embryo.

Bescherming

Tijdens apoptose wordt het DNA in stukken geknipt, en worden de organellen en het cytoskelet uit elkaar gehaald door speciale eiwitten. De cel krimpt, zakt ineen, en de restjes worden verpakt in blaasjes. Die blaasjes worden opgenomen door andere, hiervoor gespecialiseerde cellen. Apoptose beschermt buurcellen tegen de verteringsenzymen die een stervende cel zou gaan lekken.

Apoptose is geen Necrose

Apoptose is een heel ander proces dan necrose. Necrose is een abrupte vorm van celdood, veroorzaakt door schade van buitenaf, zoals een infectie of letsel. Necrose verloopt niet gecontroleerd, waardoor de celinhoud in het omliggende weefsel belandt. De celresten worden niet opgeruimd. Dat kan leiden tot het afsterven van omliggende cellen en schade aan het weefsel.

Illustratie Apoptose

Apoptese