Niet-coderend DNA (ncDNA) is DNA dat geen informatie bevat voor de synthese van RNAen eiwitten. Het merendeel van het eukaryote genoom bestaat uit niet-coderend DNA. In de mens is zo’n 98,5% van het genoom niet-coderend.

Het meeste ncDNA bestaat uit grote stukken van het genoom die geen genen bevatten. Ook binnen genen bevinden zich stukken DNA-sequentie die geen code bevatten, de zogenaamde introns.

Omdat de functie van niet-coderend DNA grotendeels onbekend is, wordt het ook wel ‘junk-DNA’ genoemd. Desondanks wordt van niet-coderend DNA gedacht dat het een belangrijke rol vervult in de cel.

Herhaalde DNA-sequenties

Het grootste gedeelte van het niet-coderende DNA bestaat uit herhaalde DNA-sequenties: stukjes DNA die in meerdere kopieën aanwezig zijn in het genoom. Meer dan de helft van deze herhaalde sequenties bestaat weer uit transposons: stukjes mobiel DNA die binnen het genoom van een cel van plaats kunnen verwisselen.